Με τα παιδιά της Β΄ τάξης είδαμε την παρακάτω εικόνα σε στάδια και συζητούσαμε για τις πιθανές λύσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν τα γαϊδουράκια να φάνε το σανό. Ύστερα από έναν καταιγισμό ιδεών (brainstorming) των παιδιών, καταλήξαμε στο ότι ο μόνος τρόπος για να μπορέσουν να φάνε χωρίς να αδικηθεί ένα από τα δύο στη σειρά προτεραιότητας, ήταν να συνεργαστούν και να μοιραστούν το φαγητό.

Έπειτα, παίξαμε το παιχνίδι «ο ανθρώπινος κόμπος», τηρώντας καθ’ όλη τη διάρκεια όλα τα μέτρα προστασίας (μάσκα, αντισηπτικό πριν και μετά τη δραστηριότητα). Στο συγκεκριμένο παιχνίδι, έπιανε ο ένας το χέρι του άλλου, χωρίς να γνωρίζει σε ποιον ανήκει και έπρεπε να λυθεί ο κόμπος με σειρά από πάνω προς τα κάτω. Ένα παιχνίδι το οποίο απαιτεί συντονισμό, αντίληψη, αλλά και συνεργασία για την επίτευξη του σκοπού.

Σε συνέχεια της θεματικής μας ενότητας, παίξαμε στην τάξη ένα παιχνίδι αινιγμάτων. Τα παιδιά χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες και μοιράστηκαν απαντητικές κάρτες σε κάθε μία ομάδα. Σκοπός του παιχνιδιού ήταν να συνεργαστούν και, αφού κάνουν ένα ομαδικό συμβούλιο, να καθορίσουν τις δύο επικρατέστερες απαντήσεις τους στο αίνιγμα που τους δόθηκε. Με αυτόν τον τρόπο, δινόταν η ευκαιρία σε κάθε παιδί να πει τη γνώμη του και να τη συζητήσουν όλοι μαζί σαν ομάδα.